چند وقت پیش با یکی از دوستانم به اسم فرهاد روشنبخش بحثم شد..برای اینکه از دلش دربیارم این شعرو براش گفتم
دل ما تنگ تو باشد فوشنا۱
هجر تو شعله به دل زد فوشنا
به دلت بد نده راه...آه شدی
ز چه اینگونه مردد فوشنا؟
خوب من بد علی منصوری۲
خوب خوب است و بد بد فوشنا
پس به خوبان نظری کن که به بد
دیدن خوب می ارزد فوشنا
من ملک هستم و فردوس نشین
جنگ با دیو کن و دد فوشنا
سنگ دل با دلک نازک من
حجر دل مکن اسود فوشنا
چه کسی گفته عزیز دل من
فاصله دوستی آرد فوشنا
وسط قافیه ام "ر" بگذار
مو سپیدم غم تو کد فوشنا
آخرالامر بگویم دل من
طاقت هجر ندارد فوشنا
۱-نامش فرهاد روش بخش است که حقیر با حذف بخش آخرش (یعنی همان "بخش" آخر فامیلی اش) نامش را به فرهاد روشن تبدیل کرده و به اختصار فوشن صدایش میکنم
۲-علی منصوری یکی از دوستان مشترکمان است که نه تنها من و فرهاد بلکه تمام دوستانمان نسبت به او ارادت دارند...پسر خوبی است لکن تکلیفش با خودش مشخص نیست و اگر بخواهم مختصرا توصیفش کنم ۶ و ۸ میزند...
